ارز دیجیتال چیست؟ تمام آنچه باید در مورد رمز ارز بدانید

در این مطلب از بلاگ بامبو قصد دارم در مورد ارزهای دیجیتال صحبت کنم و به سوال ارز دیجیتال چیست؟ پاسخ دهم. اگر شما نیز به این موضوع و دانستن پاسخ این سوال علاقمند هستید تا انتهای این مطلب همراه من باشید.

ارز دیجیتال چیست؟

رمز ارز (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است.

رمز ارزها برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از فناوری بلاک‌چین (Block Chain) استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز رمز ارزها به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

رمز ارزها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت ( البته شما برای استفاده از رمز ارزها نیاز به یک حساب واسط نزد صرافی خواهید داشت).

رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند.

فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین (Bitcoin) با ماینینگ (Mining) انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

براساس اطلاعات و شواهد، بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن در سال ۲۰۰۸ در مقاله ای منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

رمز ارزها برای برطرف کردن دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ایجاد شده‌اند و ایده آن‌ها از این مفاهیم ریشه گرفته است.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، مانع خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌شد. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب سایرین جلوگیری کنند.

دوبار خرج کردن (Double Spending) چیست؟

با یک مثال شروع می کنم. شما به استارباکس می روید و یک قهوه به ارزش 10 دلار سفارش می دهید. پول قهوه خود را به صورت نقد به صندوقدار می دهید. به محض پرداخت اسکناس به صندوقدار، او تایید می کند که شما پرداخت خود را انجام داده اید و معامله صورت گرفته است. حالا که 10 دلار پول نقد در صندوق پول استارباکس قرار دارد، شما دیگر به آن پول دسترسی ندارید و نمی توانید همان 10 دلار را در جای دیگری صرف خرید دیگری کنید. مگر اینکه آن را بدزدید!

Double Spending

اما بیت کوین یک پول دیجیتال است و ماهیت فیزیکی ندارد. از این رو در معاملات امکان کپی کردن و انجام مجدد آن وجود دارد و این احتمال وجود دارد که همان بیت کوین را بتوان دوبار خرج کرد. در مثال استارباکس، شما پول نقد می دهید، بنابراین پرداخت فورا توسط یک انسان دیگر تایید می شود. اما با استفاده از ارز دیجیتال مانند BTC، این مکانیسم دیجیتالی انجام می شود و اگر در حال تایید پرداخت شما باشد، هر کسی می تواند فقط آن پول دیجیتال را کپی کرده و به جای دیگری بپردازد. اینجاست که تخلف صورت می گیرد. بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که ادعا کرد می تواند این مشکل را حل کند.

رمز ارزها چگونه این مشکل را برطرف می‌کنند؟

بیت کوین از سیستمی استفاده کرد تا بتواند تراکنش ها را در آن ثبت کرد. در این سیستم تراکنش ها باید حتما به صورت زنجیروار و در یک دفتر کل توزیع شده ثبت شوند.

این سیستم یک دفتر ثبت دیجیتال است که مانند سیستم های سنتی رکورد تمام تراکنش ها را در خود ذخیره می کند. برای مثال برای بیت کوین از سال 2009 تا بحال تمام تراکنش ها موجود است. اطلاعات داخل بلوک ها قرار می گیرد. هر 10 دقیقه یک بلوک به دفترکل اضافه می شود و همه گره ها در شبکه بیت کوین یک کپی از این دفتر جهانی دارند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شده، توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

ارز دیجیتال چیست؟

رفته رفته رمز ارزها برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

روایتی از تولد ارزهای دیجیتال

در ادامه پاسخ به سوال ارز دیجیتال چیست؟ بهتر کمی به نحوه پیدایش آن نیز بپردازیم.

عده اندکی از افراد از پیدایش انواع ارز دیجیتال اطلاع دارند. این پدیده، در واقع به عنوان اختراعی در کنار یک اختراع دیگر، پا به دنیای ارزها گذاشت.

بیت‌کوین، معروف ترین ارز دیجیتالی است که خالق آن، فردی ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو است.

هویت این فرد کاملا مشخص نیست و فرضیه‌هایی وجود دارد که شاید این فرد، نامی جعلی برای گروهی از افراد باشد که اقدام به تولید و طراحی نخستین ارز دیجیتال یعنی بیت‌کوین کرده‌اند که نخستین و مهم‌ترین ارز دیجیتال است و از سایر انواع این ارز بیشتر در معرض قضاوت و تحلیل قرار می‌گیرد.

چندی پیش نیز مطرح شد که ایلان ماسک همان ساتوشی ناکاموتو است ولی این فرضیه‌ها هیچکدام قطعی و قابل اثبات نیستند.

کجا سرمایه‌ گذاری کنم؟

در دنیای دیجیتال به بیت‌کوین توجه زیادی می‌شود. این ارز، قیمت‌ ارزهای دیگر را تعیین می‌کند و روی مسیری که رمز ارزهای دیگر طی می‌کنند، اثرات فوق‌العاده‌ای دارد.

قبل از اینکه ایده طراحی و تولید اسکناس‌های دیجیتالی به عرصه ظهور برسد، بیت‌کوین به عنوان ارزی به بازار عرضه شد که برای معامله و انجام تراکنش‌های مختلف با آن، هیچ واسطه‌ای میان دریافت‌کننده و گیرنده وجود نداشت.

ارز دیجیتال چیست؟

در واقع، بیت کوین در بستری کاملا غیرمتمرکز، امکان معامله میان دو فرد را بدون نیاز به بانک‌ها و موسسات فراهم می‌کند. بیت کوین و شیوه جذاب تراکنش با آن، قبل از اینکه ایده پول دیجیتالی به واقعیت تبدیل شود، پا به دنیا گذاشت.

تاریخچه ارز دیجیتال

برای پاسخ دادن به سوال ارز دیجیتال چیست؟ بهتر است کمی به ریشه و تاریخچه این نوع ارز برگردیم.

براساس اطلاعات، ریشه‌های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد

دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک‌ها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود.

یکی از اولین ای‌گلدها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر لیبرتی رزرو (Liberty Reserve) بود که در سال ۲۰۰۶ به ‌وجود آمد.

این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد 1% بین یکدیگر رد و بدل کنند، هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند.

همین دلیل سبب شد که دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند و علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش دهد. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد.

از جمله نقاط قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین، استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود.

علاوه براین بیت کوین راه جدیدی را در پیش روی افراد قرار داد تا بدون واسطه، دارایی‌های خود را مبادله کنند.

ارز دیجیتال چیست؟ توضیح به زبان ساده

برای درک بهتر رمز ارز و رسیدن به جواب ارز دیجیتال چیست؟ با من همراه باشید.

اگر بخواهم ارز دیجیتالی مانند بیت‌کوین را با ساختار فعلی پول و سیستم بانکی توضیح دهم، باید اینگونه شروع کنم:

کیف پول بیت‌کوین معادل حساب بانکی شماست. کیف پول ارز دیجیتال، یک نرم‌افزار است که می‌توان روی موبایل یا رایانه نصب کرد.

آدرس بیت‌کوین معادل شماره حساب بانکی یا شماره کارت‌تان است. آدرس بیت‌کوین را از کیف پول می‌گیرید.

بلاک‌چین، معادل سیستم بانکی است که تراکنش‌ها در آن نگهداری و مدیریت می‌شوند. بلاک‌چین در واقع یک دیتابیس (پایگاه داده) بزرگ است.

با این حساب برای ارسال بیت‌کوین، باید کیف پول‌تان را باز کنید، وارد بخش ارسال شوید، آدرس بیت‌کوین طرف مقابل را وارد فیلد گیرنده کنید، رقم را وارد کنید و ارسال را بزنید؛ به همین سادگی!

برای دریافت بیت‌کوین، باید کیف پول‌تان را باز کنید، وارد بخش دریافت شوید، آدرس بیت‌کوین را بردارید و آنرا به شخص یا سایتی که قصد دارد برای شما بیت‌کوین بفرستد بدهید.

ارز دیجیتال چیست؟

در سیستم بانکی، کار پردازش تراکنش‌ها، نگهداری موجودی و همه کارهای مرتبط را سیستم بانکی و بانک مرکزی انجام می‌دهد.

این فرایند در مورد بیت‌کوین متفاوت است. بیت‌کوین شبیه یک سیستم مستقل است. شبکه بیت‌کوین شامل هزاران رایانه و دستگاه ماینر است که در سرتاسر دنیا پراکنده هستند. تایید تراکنش‌ها و بروزرسانی موجودی‌ها توسط این سیستم انجام می‌شود.

در شبکه بیت‌کوین، همه رایانه‌هایی متصل به شبکه یک نسخه از داده‌ها (بلاک‌چین بیت‌کوین) را در اختیار دارند.

زمانی که یک تراکنش بیت‌کوین به شبکه ارسال می‌شود و توسط ماینرها (استخراج‌کنندگان) تایید می‌شود، این تراکنش در بلاک‌چین ذخیره می‌شود و غیرقابل تغییر باقی می‌ماند.

بنابراین بلاک‌چین را می‌توان یک پایگاه داده دانست که در هزاران دستگاه در سرتاسر دنیا پخش شده و برای اینکه تغییری در این دیتابیس ایجاد شود باید همه کامیپوترهای وصل شده به شبکه آن ‌را تایید کنند.

همین ساختار فوق‌العاده باعث شده تا سیستمی ایجاد شود که نیاز به بانک یا نهاد مرکزی برای پردازش و نظارت وجود نداشته باشد.

این تعریف، ساده‌ترین شرح از شیوه کارکرد بیت‌کوین و بلاک‌چین آن بود ولی جزییات بسیار ریز و فنی وجود دارد که شاید پرداختن به آن برای شما چندان جذاب نباشد.

رمز ارز چگونه تولید و استخراج می‌شود؟

رمز ارزها از طریق استخراج به واسطه افرادی تولید می‌شوند که آنها را با روش‌هایی پیچیده و رایانه‌هایی مجهز، تولید یا به عبارت بهتر استخراج می‌کنند.

در فرآیند استخراج ارز دیجیتال، مرحله‌ای به نام هَش (Hash) وجود دارد. هَش، در واقع نوعی مکانیزم است که هر بلاک اطلاعاتی در شبکه بلاک چین را به بلاک قبلی خود مرتبط می‌کند.

استخراج‌کنندگان رمز ارزها با تولید هر بلاک و اضافه کردن آن به بلاک‌چین، کار خود را پیش می‌برند. برای اینکه بتوان، ارزهای دیجیتال را استخراج کرد نیاز به رایانه‌های پیشرفته وجود دارد. ضمن اینکه این فرایند، برق بسیار زیادی هم مصرف می‌کند.

مصرف برق زیادی که در حین استخراج ارزهای دیجیتال به کار گرفته می‌شود، باعث شده تا دغدغه بزرگی برای ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان پول دیجیتال به وجود بیاید. این حجم از الکتریسیته برای هر کشوری، هزینه زیادی به همراه خواهد داشت.

ارز دیجیتال چیست؟

در ادامه طی ۷ مرحله فرآیند استخراج ارز دیجیتال را به شما توضیح می‌دهم:

مرحله اول:

یک کاربر از طریق رمز ارز‌های موجود در کیف پول خود تراکنشی را انجام می‌دهد و سعی می‌کند تا ارز دیجیتال یا توکن مدنظر خود را به شخص دیگری ارسال کند.

مرحله دوم:

این تراکنش از طریق برنامه‌ کیف پول پخش می‌شود و در آن لحظه منتظر می‌ماند تا توسط یک ماینر، روی این بلاک چین انتخاب شود. تا زمانی که ماینری آن را انتخاب نکرده است، این تراکنش در «استخر تراکنش‌های تأیید نشده» معلق می‌ماند.

این استخر، مجموعه‌ای از معاملات تأیید نشده در شبکه است که در انتظار پردازش هستند. معاملات تأیید نشده، معمولاً در یک استخر بزرگ جمع‌آوری نمی‌شوند، بلکه بیشتر آن‌ها در استخرهای طبقه بندی شده‌ کوچک قرار می‌گیرند.

مرحله سوم:

ماینرهای موجود در شبکه (نود) تراکنش‌ها را از این استخرها انتخاب کرده و آن‌ها را به شکل یک «بلاک» درمی‌آورند. یک بلاک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها (در این لحظه شامل تراکنش‌های تأیید نشده) به‌علاوه‌ی برخی اطلاعات اضافی مانند امضای دیجیتال، زمان‌سنج و غیره است.

هر ماینر، بلاک تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند و چندین ماینر می‌توانند تراکنش مشابهی را انتخاب کنند که در بلاک آن‌ها گنجانده شود.

برای مثال: دو ماینر A وB را در نظر بگیرید. هر دو ماینر A و B می‌توانند تصمیم بگیرند که تراکنش X را در بلاک خود بگنجانند.

هر بلاک چین، حداکثر اندازه‌ بلاک خاص خود را دارد. در بلاک چین بیت کوین، حداکثر اندازه بلاک، ۱ مگابایت داده است. ماینرها قبل از افزودن تراکنش به بلاکشان، باید بررسی کنند که آیا این تراکنش – با توجه به تاریخچه‌ی بلاک چین – برای اجرا واجد شرایط است یا خیر.

اگر تراز کیف پول فرستنده‌ ارز، با توجه به سوابق موجود در بلاک چین، از بودجه کافی برخوردار باشد، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و می‌توان آن را به بلاک اضافه کرد. ماینرها معمولاً تراکنشی را در الویت قرار می‌دهند که هزینه‌ی تراکنش بالایی داشته باشد، زیرا در این صورت پاداش بالاتری را برای آن‌ها فراهم می‌کند.

مرحله چهارم:

ماینرها با انتخاب تراکنش‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک خود، بلاکی از تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند. آنها در بلاک چین برای اضافه کردن این بلاک از تراکنش‌ها به یک امضا نیاز دارند. این امضا که به آن اثبات کار یا «proof of work» نیز گفته می‌شود، با حل یک مسئله‌ بسیار پیچیده‌ ریاضی ساخته شده و برای هر بلاک از تراکنش‌ها منحصر به فرد است. هر بلاک یک مسئله‌ ریاضی متفاوت دارد.

بنابراین هر ماینر روی یک مسئله متفاوت و مختص به بلاک خود، کار خواهد کرد. حل کردن هرکدام از این مسائل به اندازه‌ای دشوار است که برای حل آن باید از قدرت محاسباتی بالا و برق بسیار زیادی استفاده شود. این همان فرایندی است که به آن ماینینگ می‌گویند.

مرحله پنجم:

ماینری که بتواند اولین امضای واجد شرایط را برای بلاک خود پیدا کند، این بلاک و امضای آن را برای سایر ماینرها منتشر خواهد کرد.

مرحله ششم:

اکنون باید سایر ماینرها صحت امضا را با استفاده از داده‌های بلاک پخش شده، تأیید کنند و بررسی نمایند که آیا هش خروجی با امضای موجود مطابقت دارد یا خیر. اگر تطابق داشته باشد، سایر ماینرها اعتبار آن را تأیید می‌کنند و درنتیجه این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شود.

در واقع، ماینرها به اجماعی می‌رسند که همگی با یکدیگر توافق نظر دارند. از این‌ رو به آن «الگوریتم اجماع» می‌گویند.

در حقیقت امضا، اثبات کار ‌صورت گرفته و قدرت محاسباتی استفاده شده است. اکنون این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شده و به تمام نودهای دیگر در شبکه فرستاده شود.

نودهای دیگر نیز این بلاک را می‌پذیرند و تا زمانی که تراکنش‌های موجود در بلاک به‌درستی با ترازهای کیف پول فعلی – تاریخچه‌ی تراکنش – در آن مقطع زمانی مطابقت داشته باشند، آن را در داده‌های تراکنش خود ذخیره می‌کنند.

مرحله هفتم:

بعدازاینکه یک بلاک به زنجیره اضافه شد، هر بلاک دیگری که پس ‌از آن اضافه ‌شود، «تأییدیه» برای آن بلاک به‌ حساب می‌آید.

به عنوان مثال، اگر تراکنش شما در بلاک ۵۰۲ ثبت شده باشد و بلاک چین دارای ۵۰۷ بلاک باشد، به این معناست که تراکنشتان ۵ تائیدیه – ۵۰۲ تا ۵۰۷ – دارد.

دلیل اینکه به آن تأییدیه گفته می‌شود این است که هر بار که بلاک دیگری پس ‌از آن افزوده شود، بلاک چین مجددا در خصوص تاریخچه تراکنش – ازجمله تراکنش و بلاک شما – به‌طور کامل به اجماع می‌رسد.

درنتیجه می‌توانید بگویید تراکنش شما ۵ بار توسط بلاک چین تأیید شده است. این همان چیزی است که سایت «Etherscan» هنگام نشان دادن جزئیات تراکنشتان، به آن اشاره می‌کند.

رمز ارز چگونه تولید و استخراج می‌شود؟

هرچه تراکنش شما تأییدیه بیشتری بگیرد، یعنی هرچه یک بلاک عمیق‌تر در زنجیره جای گرفته باشد، تغییر آن برای هکرها سخت‌تر خواهد بود. پس از اینکه یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه شد، تمام ماینرها باید مجددا از مرحله سوم شروع کنند و یک بلاک جدید از تراکنش‌ها را تشکیل دهند.

انواع رمز ارز

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند.

بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز ارز دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند،‌ داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.

بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن‌ هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.

در حال حاضر بیش از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که بیشتر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند.

بهترین روش سرمایه گذاری در ایران

در طول تاریخ ۱۰ ساله رمز ارزها ، برخی از آن‌ها از همان ابتدای ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها حفظ کرده‌اند.

معرفی شناخته شده‌ترین ارزهای دیجیتال

بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین نوعی ارز دیجیتال است که با رسیدن قیمتش به ۱۳ هزار دلار در اوایل سال ۲۰۱۸، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید.

کمتر کسی پس از آن پیش‌بینی می‌کرد که قیمت این ارز تا مرز60 هزار دلار نیز برسید.

بیت کوین، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند.

بیت کوین (Bitcoin)

ترون (Tron)

ارز دیجیتال ترون با نشانه اختصاری TRX، ارز داخلی بلاک چین ترون است. این ارز دیجیتال یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین است که هدف آن ایجاد یک شبکه جهانی اشتراک‌گذاری مطالب رایگان در حوزه سرگرمی است.

به عبارت ساده، ترون از تکنولوژی بلاک چین به عنوان بستری برای توسعه بازار جهانی استفاده می‌کند که این شامل دنیای سرگرمی، رسانه و انواع محتواست.

به بیان دیگر سازمان‌های مرکزی فعلی اینترنت (که واسطه‌ای برای سازندگان نیز به حساب می‌آیند) از این حلقه خارج می‌شوند.

این ویژگی، به سازندگان محتوا این امکان را می‌دهد تا مستقیما با کاربران در ارتباط باشند و سود کار خود را از آن‌ها دریافت کنند. ارز دیجیتال رسمی ترون، ترونیکس نام دارد.

ریپل (Ripple)

پلتفرم ریپل یک پروتکل به‌صورت متن‌باز است که به‌منظور انجام تراکنش‌های سریع و ارزان طراحی شده است.

ریپل به‌جای استفاده از سیستم ماینینگ بلاک چین، از یک مکانیزم اجماع از طریق گروهی از سرورها برای تأیید معاملاتش استفاده می‌کند.

تراکنش‌های ripple در عرض چند ثانیه تأیید می‌شوند و هزینه‌ی بسیار کمی دارند. ریپل قطعاً قصد دارد تا بر تمام معاملات بین‌المللی در سراسر جهان تسلط داشته باشد.

این پلتفرم نه‌تنها ارز دیجیتال مخصوص به خود یعنی همان ریپل(XRP) را دارد بلکه به همه‌ی افراد این امکان را می‌دهد تا از طریق این پلتفرم، ارز دیجیتال خود را در RippleNet ایجاد کنند.

اتریوم (Ethereum)

اتریوم از نسل دوم ارز دیجیتال‌‌‌‌هاست. این ارز تازه نفس، با هدف هوشمندسازی فرایندها و ایجاد فضایی برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و خودکار ایجاد شد. اتریوم در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ و به سرپرستی جوان ۲۳ ساله روسی، «ویتالیک بوترین» پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.

اتریوم (Ethereum)

لایت کوین (Lightcoin)

لایت کوین یکی از قدیمی‌ترین رمز ارزهای موجود در بازار کریپتوکارنسی‌ها است و توسط چارلی لی (Charlie Lee) در ماه اکتبر سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد.

یکی از اهداف اصلی لایت کوین کاهش زمان تائیدیه هر بلاک از ۱۰ دقیقه به ۲٫۵ دقیقه بود، که درنتیجه آن بتوان تراکنش‌های بیشتری را تأیید کرد.

در حال حاضر، روزانه ۱۴،۴۰۰ لایت‌کوین استخراج می‌شود که این حداکثر مقدار ممکن است.

لایت کوین (Lightcoin)

استلار (stellar)

ارز دیجیتال استلار یکی دیگر از انواع رمز ارزها است که باید حتماً آن را نیز بشناسید. استلار یک شبکه‌ همتا به همتاست که همانند بیت کوین، غیرمتمرکز است.

استلار نیز مانند سایر ارزهای دیجیتال، از تکنولوژی بلاک چین استفاده می‌کند. در این شبکه‌ی غیرمتمرکز، هیچ نهاد مرکزی و تصمیم گیرنده‌ای وجود ندارد.

تمام جزئیات تراکنش‌ها در استلار، بر روی بلاک چین آن به‌عنوان یک دفتر کل عمومی ذخیره می‌شوند و هر کسی قادر است این دفتر کل و جزئیات تراکنش‌ها را مشاهده کند.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال چیست؟

رمز ارزها به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار رمز ارزها به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا دها درصد رشد کرده و یا ریزش کند.

فناوری به کار رفته در رمز ارزها با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت رمز ارزها متمایل شوند.

کاربردهای ارز دیجیتال چیست؟

برای درک بهتر از ارز دیجیتال، بهتر است با کاربردهای این نوع ارز نیز آشنا شویم.

خریدهای اینترنتی

رمز ارزها ابتدا با هدف آسان کردن پرداخت‌های اینترنتی ایجاد شدند. امروز اما این ارزها مانند پول‌های فیزیکی در معاملات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در حال حاضر بسیاری از سایت‌های مطرح جهان، اپلیکیشن‌های موبایل و هزاران فروشگاه آنلاین و آفلاین، امکان خرید و فروش اینترنتی با ارز دیجیتال را به روش‌های پرداخت خود اضافه کرده‌اند.

امکان معامله در سطح بین‌المللی

رمز ارز در سطح بین‌المللی نیز توانسته جایگاه ویژه‌ای را به دست آورد و همین مساله مهم‌ترین ویژگی آن است.

از آنجایی که این ارز متعلق به کشور خاصی نیست به یک واحد پول بین‌المللی تبدیل شده است که این امکان را فراهم می‌کند که از هر نقطه از جهان بتوان با نقاط دیگر مبادلات مالی انجام داد.

جنبه‌های مثبت ارز دیجیتال حتی به مراتب بیشتر از پول فیزیکی شده، به طوری که در حال حاضر از سطح پرداخت‌های اینترنتی فراتر رفته و معاملات بسیاری از سهام‌های بزرگ دنیا و داد و ستد آن از طریق رمز ارز انجام می‌شود.

ساده‌سازی معاملات سنگین

رمز ارز چون وجود خارجی ندارد و مبتنی بر پول فیزیکی نیست، بهترین گزینه برای معاملات با ارزش بالا و حجم سنگین پول است. در معاملات سنگین که هزینه جابه‌جایی پول زیاد است؛ ارز دیجیتال به راحتی می‌تواند مبادله شود.

همچنین واحدهای ارز دیجیتال ارزش بالاتری نسبت به پول‌های فیزیکی دارند. مثلا یک بیت کوین در حال حاضر معادل حدود ۵۰ هزار دلار است و همین باعث محاسبه راحت‌تر معاملات سنگین بر اساس ارزهای دیجیتال می‌شود.

سرمایه‌گذاری

علاوه بر کاربرد رمز ارز به عنوان روش پرداخت می‌توان آن را به چشم سرمایه‌گذاری نیز دید. برای آشنایی با انواع روش‌های سرمایه‌گذاری توصیه می‌کنم مطلب زیر را از دست ندهید.

در حال حاضر روز به روز بر تعداد ارزهای دیجیتال افزوده می‌شود که نشان از استقبال افراد و ورود پول‌های هنگفت به این بازار است که آن را برای سرمایه‌گذاری جذاب کرده است.

افزایش کاربران در این بازار موجب شده ارزش رمز ارزها بالا و پایین شود. وجود نوسان در هر بازاری می‌تواند آن را تبدیل به محلی برای کسب درآمد کند.

سرمایه گذاری چیست ؟

در حال حاضر می‌بینیم که بازار ارز دیجیتال مانند بازارهای مالی دیگر به اتفاقات سیاسی نیز شدیدا واکنش نشان می‌دهد.

دور زدن تحریم‌ها

حتما تا کنون اخباری مبنی بر تحریم شدن یک کشور شنیده‌اید. به طور مثال ایالات متحده روابط مالی کشورهای جهان با ایران را تحریم کرده و بسیاری از کشورهای جهان نمی‌توانند نقل و انتقال پول به ایران را داشته باشند.

شاید یکی از مهم‌ترین کاربردهای رمز ارزها همین دور زدن تحریم‌ها باشد. بنابراین رمزارزها برای ایران می‌توانند یک عامل تسهیل‌گر در دور زدن تحریم‌ها محسوب شود.

از آنجایی که یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین بر بستر یک شبکه نامتمرکز توزیع شده است، می‌تواند بدون اینکه نقطه مبدا و مقصد آن شناسایی شود به راحتی به صورت برون مرزی و درون مرزی پول را انتقال دهد.

مثلا فرض کنید یک شخصی در آلمان قصد انتقال پول به حساب فردی در کشور ایران که مبادلات مالی آن تحریم شده است را دارد. این شخص آلمانی می‌تواند با خرید مقداری بیت کوین به راحتی آن را به کیف پول شخص ایرانی منتقل کند.

شخص ایرانی نیز از طریق صرافی می‌تواند پول خود را به ریال تبدیل کند.

در این مطلب از بلاگ بامبو سعی کردم به سوال ارز دیجیتال چیست؟ پاسخ دهم و ماهیت رمز ارز را بیشتر برای شما آشکار سازم

2 دیدگاه ها

سیاوش

مارس 15, 2021 در 7:41 ق.ظ

عرض سلام و خسته نباشید.
از طریق ایمیل و دایرکت اینستاگرام سعی به برقراری ارتباط کردم که متاسفانه پاسخی داده نشد.
ناچارا همینجا مطرح می کنم.
چند روزی است که مراحل نصب و فعال سازی اپ را انجام داده ام اما هنوز پروفایل در حال بررسی و انجام سرمایه گذاری غیر فعال است.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.
اگر مشخصاتی نیاز به ارسال است بفرمایید که کجا ارسال کنم.
با تشکر

پاسخ
- Bambo
  : @سیاوش
  
  مارس 17, 2021 در 7:00 ق.ظ
  
  سلام و وقت بخیر
  به پیام‌های شما حتما پاسخ داده خواهد. اگر تاخیری در این امر اتفاق افتاده از شما عذرخواهی میکنیم
  
  پاسخ

بلاگ بامبومربی مالی و مشاور سرمایه گذاری

سرمایه گذاری چیست ؟ چرا همه ما نیاز به سرمایه گذاری داریم؟

ارزش خالص دارایی (NAV) چیست و چه اهمیتی دارد؟

آیا صندوق های سرمایه گذاری مطمئن هستند؟ راهنمای سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها